รวมวาทะเด็ดของ"คานธี"

ใช้ชีวิตให้เสมือนว่าพรุ่งนี้ท่านจะไม่มีชีวิตอยู่แล้ว เรียนรู้ให้เสมือนว่าท่านจะอยู่ในโลกนี้ตลอดไปไม่มีวันสิ้นสุด
Live as if you were to die tomorrow. Learn as if you were to live forever

ความ เท็จเพียงนิดเดียวก็สามารถทำลายคนได้ เช่นเดียวกับยาพิษเพียงหยดเดียว ย่อมสามารถทำให้น้ำนมเสียได้"Even a little untruth ruins a man, as a drop of poison ruins milk

คนเราคิดอย่างใดก็เป็นอย่างนั้น
Man is the image of his thoughts.

แรงศรัทธาช่วยให้มนุษย์เคลื่อนย้ายภูเขาได้
Man can move mountains by faith.
การ เกิดและการตายมิใช่เป็นทั้งสองด้านของเหรียญอันเดียวกันดอกหรือ ด้านหนึ่งคือการเกิดและอีกด้านหนึ่งคือการตายเพราะฉะนั้นจะไปทุกข์หรือสุข ทำไมกับการจะตายหรือจะเกิด
Are not birth and death, perhaps, the two sies of the same coin? You find death on one side and birth on the other. Where then in this the cause for sorrow or joy?
 
ผู้ที่บริสุทธิ์จากภายในจริงๆ ย่อมไม่มีทางที่จะสกปรกจากภายนอกได้
He who is truly cleanwithin, cannot remain unclean without"


ความสุขและความสงบทางใจของคนเราอยู่ที่การกระทำสิ่งที่เราเห็นว่าถูกต้องและเหมาะสม มิใช่อยู่ที่ผู้อื่นเขาพูดหรือเขากระทำ
Our happiness and peace of mind lie in our doing what we regard as right and proper, not in doing what others say or do

ผู้ ที่สามารถควบคุมตนเองหรือที่ทำงานได้มากที่สุด มักจะเป็นผู้ที่พูดน้อยที่สุด การพูดกับการกระทำมักจะไม่ไปด้วยกัน จงดูธรรมชาติเถิด ธรรมชาติทำงานอยู่ตลอดเวลา ไม่หยุดเลยแม้สักชั่วขณะหนึ่ง แต่ธรรมชาติก็ไม่พูดเลย
Those who have the greatest measure of self-control or are most absorbed in work, speak the least. Speech and action go ill together. Look at Nature. She is continuously in action, never rests for a single moment, yet is mute.
 
เรื่องสำคัญแต่ถ้าอยู่นอกประเด็น ก็หมดความสำคัญไป เรื่องที่อยู่ในประเด็น แม้จะเป็นเรื่องเล็กน้อย แต่ก็มีความสำคัญมาก
An important matter loses importance, if irrelevant. Arelevant thing, though small, is of the highestimportance.
 
ถ้า เรามัวแต่คิดถึงความมากมายใหญ๋โตของการงาน เราจะเกิดความสับสนและทำอะไรไม่ได้เลย ตรงกันข้าม หากเราจับงานขึ้นมาทำทันที แม้ใหญ่เท่าภูเขา งานก็จะค่อยลดน้อยลงทุกวันๆ แล้วในที่สุดก็สำเร็จลงได้
If we allow our minds to brood over the vastness of the task before us, we shall get confused and accomplish nothing. Whereas if we cooly get to grips with it, we shll find that even a mountain of work will diminish day by day and vanish

คนอื่นเท่านั้นดอกที่จะมองเห็นหลังของเราได้ ตัวเราเองย่อมมองไม่เห็น ฉันใด ความผิดของเราเอง เราก็ย่อมมองไม่เห็นฉันนั้น
Just as only others can see our back while we ourselves cannot, similarly we cannot see our own errors.

อหังการ ย่อมทำลายมนุษย์โดยสิ้นเชิง ความจริงข้อนี้ทุกคนตระหนักได้ทุกขณะ ตรงกันข้าม ความอ่อนน้อมถ่อมตนช่วยให้มนุษย์เจริญเติบโตและบรรลุความสมบูรณ์เสมอ
Pride swwallows up a mancompletely. The truh of this can realized by everyone at every moment. On the other hand, modesty and humanity nourish man and make of growth

ผู้ใดที่ต้องการสร้างความพอใจให้แก่คนทุกคน ผู้นั้นย่อมจะสร้างความพอใจให้แก่ใครไม่ได้เลย
He who wants to please all, will please none"

คิดดีเป็นเรื่องหนึ่ง แต่กระทำดีเป็นอีกเรื่องหนึ่ง
To think good thoughs is one thing, to act upon them is another"
เราแสวงหาสัตบุรุษเป็นมิตร เพราะสัตบุรุษเป็นอาหารใจของเรา
We seek the company of the good, for that is the food for our soul.



หาก ไม่ยึดหลักอหิงสา (ความไม่เบียดเบียนกัน) ก็ไม่มีทางที่จะบรรลุความจริงได้ เพราะฉะนั้น จึงกล่าวได้ว่า อหิงสา คือธรรมะ (กฎ) อันยิ่งใหญ่
Realization of Truth is not at all possible with out Ahimsa (Non-violence). That is why it has been said that Ahimsa is the supreme Dharma (Law).
การ แสวงหาความจริงกับการปฏิบัติตนตามหลักอหิงสา จะไม่มีทางกระทำได้ หากไม่ประพฤติพรหมจรรย์ (การละเว้นเมถุนกรรม) ไม่ลักขโมย ไม่มีทรัพย์สมบัติ ไม่มีความกลัว ให้ความเคารพแก่ศาสนาทุกศาสนาเท่าๆ กัน เลิกถือชั้น วรรณะ ฯลฯ
The quest of Truth and the observance of non-violence are imporssible without Brahmacharya (celibacy), non-stealing, non-possession, fearlessness, equal respectfor all religions, removal of untouchability, and thelike.
พรหมจรรย์ ในที่นี้หมายถึง การควบคุมอินทรีย์ทั้งทางกาย วาจา และใจ ผู้ครองเรือนที่ละเว้นเมถุนกรรมแต่อย่างเดียว หากไม่รักษาจิตใจให้บริสุทธิ์สะอาด ก็ย่อมได้ชื่อว่าไม่ใช่พรหมจารี (ผู้ประพฤติพรหมจรรย์-ผู้แปล) ที่แท้จริง
Brahmacharya here means control over the sense-organs in thought, word and deed. He shall not be deemed a true Brahmachari who, although he may be living a chaste life as a married man, otherwise harbours impurity of mind.
อหิงสาเป็นวิถีทางเดียวเท่านั้นที่จะนำเราไปสู่เอกราช คนเราอยู่ได้ด้วยการสร้างสรรค์ มิใช่ด้วยการฆ่าผู้อื่น
There is only one way of achieving independence throughnon-violence : by make we live; by killing, never.
ขันติ ธรรมคืออะไร ท่านศังกราจารย์๑ ได้เคยกล่าวไว้ว่า “ท่านจงไปนั่งที่ริมฝั่งทะเล เอาใบหญ้ามาตักน้ำทะเลนั้นทีละหยด ถ้าท่านมีขันติธรรมพอ และหากมีสถานที่ใกล้พอที่จะเก็บหยดน้ำเหล่านั้นไว้ได้ทั้งหมด ท่านอาจจะตักจนน้ำนั้นแห้งไปทั้งท้องทะเล” นี่เป็นอุปมาที่ค่อนข้างจะสมบูรณ์ที่สุดของขันติธรรม
What is patience? Shankaracharya says: “Sit by the seashore and take one drop of water on a blade of grass. If you have enough patience and there is a place nearby wherein that drop can be stored, you may in time empty the ocean of all its water.” This is an illustration ofalmost perfect patience.
ผู้ที่ไม่มี ขันติธรรม จนปราศจากขอบเขต ย่อมไม่สามารถจะประพฤติปฏิบัติ อหิงสา ได้
He who has not in him the quality of infinite patience,cannot observe non-violence.
ต้องใช้อหิงสธรรมข่มใจเพียงใดหนอสำหรับคนที่ทำเรื่องง่ายให้เป็นเรื่องยาก ทำเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่
What a high degree of non-violence is needed to bear
patiently with a person who is bent on misunderstanding even the simplest thing!
นักสู้แบบสัตยาเคราะห์มิใช่เป็นได้ด้วยลำพังการพูด การปฏิบัติตนตามหลักแห่งสัจจะต่างหาก ที่จะทำให้คนเป็นนักสู้แบบสัตยาเคราะห์ได้
A man does not become a Satyagrahi by styling himself assuch. The observance of pure Truth alone makes him aSatyagrahi.
นัก ต่อสู้แบบสัตยาเคราะห์จะไม่มีสิทธิอะไรเลย สิทธิเพียงอย่างเดียวที่นักต่อสู้แบบสัตยาเคราะห์จะพึงมีก็คือ สิทธิที่จะได้รับใช้ผู้อื่น
There can be no such thing as rights for a Satyagrahi.For him there is only one right-the right to serve.
เพราะฉะนั้น นักต่อสู้แบบสัตยาเคราะห์จะไม่แสวงหาสิทธิใดๆ ทั้งสิ้น แต่สิทธิจะแสวงหานักต่อสู้แบบสัตยาเคราะห์เอง
Therefore, the Satyagrahi will never seek rights; thesewill come to him unsought.
ถ้าไม่เชื่อในอหิงสา เราจะเชื่อในสัจจะได้อย่างไร ถ้าไม่มีการปฏิบัติอหิงสา สัจจะก็จะไม่มีการปฏิบัติด้วย
How can one believe in Truth if one has no belief innon-violence? If non-violence is not put into practice,Truth, too, cannot be.