สุราเมระยะ มัชชะ ประมาทัฏฐานา

สุราเมระยะ มัชชะ ประมาทัฏฐานา เวระ มณี สิกขาประทัง สมาธิ ยามิ
แปลว่า..............

สุราเมระยะ คือ อันสุราเมรัยทั้งหลาย
มัชชะ คือ มัชชิมา หรือทางสายกลาง
ปะมาทัฏฐานา คือ ประมาณตามฐานะ
เวระ คือ เวลาไปเข้าเวร หรืออยู่เวร
มะณี คือ แก้วที่เป็นใบๆ ใสๆ นี่แหละ
สิกขาประทัง คือ สี่ขาประทังนั่นเอง
สมาธิ คือ การมีสมาธิ
ยามิ คือ ยาไม่ต้อง หรือ ไม่ต้องใช้ยา

แปลโดยรวม คือ..............

อันสุราเมรัยทั้งหลาย ท่านให้ดื่มแต่พอดี หรือยึดทางสายกลางเข้าไว้
นั่นก็คือ ให้ดูฐานะตนเองด้วย มีเงินหน่อยก็ดื่มเหล้าราคาสูงหน่อย
ถ้าฐานะไม่ค่อยดี ก็ดื่มเหลาในราคาที่ต่ำลงมา โดยเฉพาะตอนที่ไป
เข้าเวรหรือไปอยู่เวร ก็ควรมีแก้วติดมือไปซํกใบนึง เอาไว้รินเหล้าดื่มได้
และถ้าดื่มจนได้ที่แล้ว ไม่สามารถใช้สองขาประทังไปได้ ก็ให้ใช้สี่ขาประทัง
หมายถึงมือหรือขาหน้าอีก 2 ข้างนั่นเอง

การดื่มสุขาเมรัย ทำให้มีสมาธิ จิตใจมั่นคง
ร่างกายแข็งแรงไม่ต้องพึงพายาใดๆ ทั้งนั้น
โดยเฉพาะกับตับ ซึ่งจะแข็งก่อนที่อื่น............สาธุ!!!